“Ik zal hun een hart geven om Mij te kennen, dat Ik de Heere ben, en zij zullen Mij tot een volk zijn en Ík zal hun tot een God zijn; want zij zullen zich tot Mij bekeren met heel hun hart..” Jeremia 24:7
Wij vonden Christus niet, maar hij vond en ving ons. We gaven ons over en Hij heeft ons getransformeerd. We werden helemaal opnieuw geboren. Hij gaf ons een nieuw hart. Dat maakt ons een kind van God ´Zijn mensen´.
Maar Jeremia vertelt ons dat er iets is wat we zeker moeten doen. “bekeer u met uw HELE HART.”
Een heel hart is niet een vage erkenning, een stukje of een onderdeel, het is niet: “ heb mijn geest en niet mijn zijn” , “ heb mijn intellect, maar niet mijn bezittingen” , “mijn woorden maar niet mijn hart” …. Een ‘heel hart’ is alles.
Dit is toewijding. Toewijding betekent letterlijk vereren, aanbidden eerbiedigen.
Het menselijk hart is gemaakt voor toewijding. Voor al het andere was het bedoeld om God te eren.
Want toen ik in de stad rondliep en alles wat u vereert nauwlettend in ogenschouw nam, ontdekte ik ook een altaar met het opschrift: “Aan de onbekende god”. Wat u vereert zonder het te kennen, dat kom ik u verkondigen. Handelingen 17:23 NBV
Deze bewoners van Athene waren toegewijd – maar hun toewijding was misplaatst, want ze vereerden vele goden. Als wij onze toewijding misplaatsen – naar een object, een persoon, een nood – dan wordt de aandacht van ons hart bij God vandaan getrokken.
Een goede vraag die we onszelf moeten stellen is deze: Is er iets dat ik niet op wil geven voor Jezus Christus? Zit mijn hart vast aan iets dat haar oriëntatie bij Hem wegtrekt?
De plaats van vrede, de plaats van zelfvertrouwen, zegen, liefde, blijdschap, leven en kracht wordt gevonden als we onze aandacht volledig en toegewijd aan Hem geven. Geven we aandacht aan de conditie van ons hart? Dan houden we onszelf in een kneedbare en eervolle positie voor Jezus Christus.
Blijf toegewijd! Wat er ook voor nodig is. Gebed, aanbidding, de bijbel, geven, kerk. Houd je hart overgegeven en toegewijd. “keer u naar mij met uw hele hart”